Obserwacja pedagogiczna- co obserwujemy u dzieci 3- letnich i dlaczego?
Poziom rozwoju ruchowego – sprawność ruchowa (duża motoryka)
Wiek przedszkolny jest okresem intensywnego rozwoju ruchowego i jego doskonalenia, daje fundament dalszego rozwoju w szkole.
|
Sprawność rąk – tzw. mała motoryka (także manipulacja – poznawanie właściwości przedmiotów przy pomocy dotyku):
| Wiek od 3 do 6 lat to kształtowanie i doskonalenie czynności wykonywanych przy pomocy rąk, czynności typowych dla człowieka. Manipulowanie stanowi podłoże rozumowania matematycznego i rozwoju wyobraźni przestrzennej.Dobry początek rozwoju ruchów rąk i ich stymulacja znacznie ułatwia i doskonali te ruchy, co bezpośrednio przekłada się także na czynność pisania w szkole.Ważne są: postawa przy siedzeniu przy stole podczas rysowania; sposób trzymania przyboru; odpowiednia sprawność rąk i nacisk przy rysowaniu; odpowiednia płynność ruchów, ich kierunek i tempo; prawidłowa współpraca rąk przy wykonywaniu czynności samoobsługowych itp.Dziecko radzące sobie w czynnościach samoobsługowych czuje się bezpieczne, wie, że sobie poradzi bez pomocy dorosłych, staje się bardziej samodzielne i dojrzałe emocjonalnie – nie czuje bezradności.
|
Funkcje wzrokowo-przestrzenne
| Od około 3 lat rozwijają się i doskonalą czynności analityczno-syntetyczne w spostrzeganiu wzrokowym. To dzięki temu spostrzeganiu, uwadze i pamięci wzrokowej dziecko przyswaja najwięcej informacji o otaczającym świecie – informacje te, to podstawa i materiał dziecięcego myślenia.Analiza i synteza wzrokowa leży u podstaw różnicowania i zapamiętania kształtu liter i cyfr. Jest to konieczny warunek poznania znaków graficznych, a tym samym nauki pisania i czytania. |
Funkcje słuchowo-językowe
| Wiek od około 3 lat to intensywny rozwój mowy kontekstowej i komunikacyjnej. Dzieci wypowiadają się już zdaniami, mowa staje się narzędziem myślenia, przy pomocy słów dzieci uczą się, zdobywają informacje o świecie, korzystają z instrukcji słownych, mowa staje się potężnym źródłem emocji. Analiza i synteza słuchowa umożliwia różnicowanie głosek i czasu ich trwania – jest podstawą dobrego opanowania mowy oraz nauki czytania i pisania, a tym samym umożliwia korzystanie przez dzieci z podręczników w czasie całego okresu nauki! |
Funkcje myślowe – rozumienie treści słów i poleceń, rozumienie skutków prostych czynności, podstawowe umiejętności wnioskowania itp.:
| W wieku przedszkolnym, od około 3 lat dziecko uczy się operowania informacjami, przekształcania informacji, a to jest podstawą myślenia! (Myślenie, to tworzenie nowych informacji, dzięki przekształcaniu informacji już posiadanych). Odpowiedni poziom myślenia jest niezbędnym warunkiem korzystania z edukacji w przedszkolach, szkołach podstawowych itd. Aby myśleć, trzeba mieć: wrodzoną zdolność do myślenia (inteligencja), odpowiednią ilość informacji i umiejętności, doświadczenie w przekształcaniu informacji. Rozwój myślenia zależy także od dojrzewania układu nerwowego – czyli od wieku dziecka. |
Myślenie matematyczne – operowanie na liczbach i pojęciach z nimi związanymi
| Opanowanie podstaw matematyki wymaga wielu powtórzeń i utrwalania wiedzy.Odpowiedni poziom myślenia matematycznego jest podstawą systematycznego uczenia się i rozumienia nie tylko matematyki, lecz także w przyszłości fizyki, chemii, geografii, elementów historii itd. Myślenie matematyczne oparte jest na zasadach logiki, wymaga krytycyzmu, ułatwia zrozumienie zasad funkcjonowania świata. |
Procesy emocjonalno-społeczne (funkcjonowanie w grupie).
| Emocje i funkcjonowanie w grupie są głównymi motywami podejmowania przez dzieci różnych form aktywności. Emocje pozytywne (radość, pochwała, zadowolenie itp.) stymulują dzieci do działania, emocje negatywne zaś powodują unikanie określonych form aktywności.Wszystkie emocje są u dzieci silne, krótkotrwałe i zmienne (śmiech przechodzi w płacz i na odwrót); dzieci są spontaniczne, nie potrafią jeszcze kontrolować ekspresji (przejawiania) emocji. Poznawanie, działanie, słowa, kontakty z dorosłymi i rówieśnikami, a przede wszystkim zabawa są w tym wieku podstawowym źródłem emocji.Dzieci przez m.in. porównywanie się z rówieśnikami poznają własne możliwości i umiejętności, dążą do samodzielności. Przez „ja” dochodzą do „my”, przez „moje” dochodzą do rozumienia „czyjeś, nasze”. Są jeszcze egocentryczne w działaniu i myśleniu, oceniają wszystko przez pryzmat siebie. |
Anna Cieślik za: Bożena Janiszewska, Niezbędnik nauczyciela, WSiP